dr. Hamer: “De interdierlijke biologische taal van mens en dier
De behoefte van mensen om de taal van dieren te begrijpen is oneindig oud. We verwachten van onze honden, paarden en koeien dat ze onze taal, vooral onze commando’s, kunnen leren en begrijpen, dat wil zeggen dat ze getraind kunnen worden.
Over de religie van de Hettieten, de Indiërs, de Grieken en de Germaanse volkeren weten we uit de oudheid dat zij grotendeels een zeer nauwe band met dieren hadden en bijvoorbeeld hun paarden als hun vrienden beschouwden. Dieren transformeren, maar veel goden werden in dierlijke vorm voorgesteld. Het was vanzelfsprekend dat dieren een ziel en een taal hadden. Natuurlijk konden de goden ook met de dieren praten. Mensen kregen ook af en toe deze speciale vaardigheid. Over het algemeen was de hele kosmos niet verdeeld. Er waren communicatieproblemen, maar deze waren niet onoverkomelijk. Hoe archaïscher en ongeschoolder de religies waren, hoe normaler deze dialoog met dieren voor mensen leek.
Dit veranderde fundamenteel toen de islam en het christendom zich vestigden. Hun minachting voor dieren maakte een einde aan elke dialoog met dieren en reduceerde alle dieren (en planten) tot puur commerciële items die konden worden geëxploiteerd en verkocht. De mensen zijn wreed en verarmd. De dialoog met onze dieren is verbroken. Zelfs een klein sprankje hoop als Sint Franciscus van Assisi heeft daar niets aan veranderd. In plaats daarvan wordt de dieren niet alleen hun ziel ontzegd, maar ook hun taal.
“O”, zeggen de onverschilligen, “de dieren kunnen geen pijn voelen omdat ze geen ziel hebben, ze hebben hoogstens een groepsziel, ze schreeuwen alleen maar uit instinct, het is allemaal maar een reflex. Jij kunt ervoor zorgen dat ze niet langer kunnen schreeuwen.” Maar zelfs tijdens stille martelingen schreeuwen onze kameraden, de dieren.
De laatste tijd is het zogenaamde ‘gedragsonderzoek’ steeds belangrijker geworden. We leren in ieder geval weer veel dingen begrijpen die voorheen voor ons volkomen onbegrijpelijk waren. We moeten noodzakelijkerwijs communiceren met onze medeschepselen, de dieren. Maar de zaak blijft fragmentarisch zolang we alleen maar praten over instincten en gedrag en dieren geen ziel gunnen die lijkt op de onze.
Alleen dan kunnen we echt met hen communiceren. De grote tekortkoming van eerdere communicatiepogingen was altijd dat we de taal van dieren niet konden begrijpen. Misschien zullen we op een dag daadwerkelijk in staat zijn om de geluidsfrequenties van dolfijnen te decoderen, en misschien zullen we geleidelijk aan de toontaal van de dieren kunnen begrijpen. Maar iedere hondenliefhebber weet bijvoorbeeld dat een hond met zijn hele lichaam spreekt en door anderen zoals hij begrepen wordt. Hij spreekt met de staart, die hij omhoog of omlaag kan brengen enz., waarmee hij kan kwispelen, hij spreekt met de vacht, die hij rechtop kan zetten, hij spreekt met het gebaar van de ogen, het ontbloten van de tanden of het gebaar van het oor, en hij spreekt met rituele handelingen, bijvoorbeeld het zich onderwerpen aan de zegevierende tegenstander en zijn keel aanbieden voor een hapje. Natuurlijk kunnen we dit deel van de “taal” niet horen, maar de hond spreekt er nog steeds mee. En dit is hoe alle dieren het onderling doen, afhankelijk van hun specifieke soort. Omdat ze een andere taal hebben, zijn ze niet dommer dan wij, ze zijn gewoon anders.
Maar er is een taal die we gemeen hebben met onze dieren: het is de interdierlijke biologische taal van onze hersenen. Ook al ben ik slechts een bescheiden collega van de heilige Franciscus van Assisi, deze gemeenschappelijke taal is in principe heel duidelijk en gemakkelijk te begrijpen. Hoewel het op dit moment een beetje ingewikkeld is, maar in principe kunnen we via CCT met elk paard en elke muis "praten".
Omdat de taal van de hersenen, de biologische taal tussen dieren, analoog is aan die van ons mensen, zowel wat betreft de lokalisatie van angsten en conflicten in de hersenen als wat betreft veranderingen in het verloop van de hersenen: een moeder-kind-conflict , een conflict over de ineenstorting van het gevoel van eigenwaarde, een angst-in-de-nek-conflict, ze bevinden zich allemaal op een vergelijkbare plaats in de hersenen van mensen en (zoogdieren) en verschijnen, afhankelijk van het verloop van het conflict, als de kudde van Hamer, vergelijkbaar voor de conflicten in het menselijk brein.
Citaat uit het boek (pagina 409) van Dr. Hamer: Erfenis van een nieuwe geneeskunde, deel 2 in het Duits, 1999, 604 p., Dr. med. Mag. theol. Ryke Geerd Hamer.pdf
Engelstalige video's over telepathische communicatie met dieren en mensen
Goed nieuws: er is geen dood, de dingen gaan door, en dat is echt heel goed. Waarom zo zeker, bekijk de eerste video en die daarna, maar vooral de eerste video is heel erg goed, dat beloof ik!
- Download Engelse taalcursussen voor Duitstaligen als zip-bestand .mp3-bestanden
- Download Engelse taalcursussen voor Spaanssprekenden als gecomprimeerde versie .mp3-bestanden
- Download Engelse taalcursussen voor Portugeessprekenden als zip-bestand .mp3-bestanden
- Download Spaanse taalcursussen voor Engelssprekenden als zip-bestand .mp3-bestanden
- Download Braziliaanse taalcursussen voor Engelssprekenden als zip-bestand .mp3-bestanden